While it has been much easier for women to have their presence accepted in all other branches of art throughout the ages, their acceptance in the field of painting occurs much later. For example, even though academies were established in Europe centuries ago, women with high creativity in their daily lives were not accepted to such institutions. The reason for that is that it is religiously forbidden for women to paint the human body naked. The most painful thing is that they are thought to be incapable of painting and professional women suffer a kind of loss of chastity.
For all of those reasons, we must support all women artists and make their importance more known by society!
The first female artist to be awarded the title of artist by resisting all this limiting mentality: Lavinia Fontana.
Lavinia Fontana was born on August 24, 1552, in Bologna, the first child of Prospero Fontana and Antonia de' Bonardis. Her older sister Emilia died when Lavinia was 16 years old. His father is a leading painter of the Bologna School. Being born as the daughter of a painter enables her to become an artist in a period when women artists were not accepted.
Influenced by his father, she gradually adopts the Carracciesque style, with strong semi-Venetian coloring.
Her first known work is "The Monkey Boy", but now it is lost. Bolognese society in general supports Fontana's artistic career and provides opportunities and connections not available to women in other regions. In addition to portraits, she creates large-scale mannerist paintings, which later include paintings of nude women with religious and mythological themes.
Lavinia's mythological paintings with nude figures depict Roman goddesses such as Minerva, Mars and Venus in various forms of dressing. According to art historians, her work shows that she was the first female artist to be included in this genre. The naturalism in her works is highly praised Also, the beauty of her paintings depends on her own physical attractiveness. In addition to these, her attention to detail makes her one of the most important and popular female artists.
Fontana married Gian Paolo Zappi in June 1577. The couple moves into Prospero's house in Bologna and have 11 children. Zappi serves his wife as an agent and painting assistant. Fontana attends lectures at the University of Bologna and in 1580 was named one of the city's "Women with a Doctorate". At this point, we can see how little importance is given to women.
Perfect status as a daughter, wife, and mother is a prerequisite for her career because of the moral standards of her time. Due to the importance given to family values by the Roman Catholic Church, especially family and child portraits are in demand. Her biggest work is the altar panel with the theme "Storing of St. Sebastianus" that she made for the Church of S. Paulo Fuori le Mura, which burned down in 1823 in Rome. Her work "The Visit of Queen Saba", describes a very detailed celebration ceremony, is known as one of her most influential works.
Fontana and his family move to Rome in 1604 at the invitation of Pope Clement VIII. She is then appointed to the Vatican as a portraitist. She is the recipient of numerous awards, including a bronze portrait medallion made in 1611 by sculptor and architect Felice Antonio Casoni and one of the first females elected to the Accademia di San Luca in Rome.
She died in Rome on August 11, 1614. He is buried in Santa Maria Sopra Minerva.
We respectfully commemorate our first female artist…
—---------------------------------------------------------
Kadınların çağlar boyunca diğer tüm sanat dallarındaki varlıklarını kabul ettirmeleri çok daha kolay olmuşken, resim dalında kabul görmeleri çok sonra ve zorlu bir süreçten geçerek oluşur. Örneğin Avrupa'da yüzyıllar öncesinden akademiler kurulmuş iken, gündelik hayatlarında yaratıcılıkları çok yüksek olan kadınların bu tür kurumlara kabul edilmemelerinin sebebi; kadınların dinen insan vücudunu çıplak olarak resmetmelerinin yasak olması ve en acısı bu konuda yeteneksiz olduklarının ve meslek sahibi kadınların bir tür iffet kaybına uğradığı olarak düşünülmesidir. Bu sebeple tüm kadın sanatçıları desteklemeli ve öneminin toplum tarafından daha bilinmesini sağlamalıyız!
Tüm bu sınırlandırıcı düşünce yapısına direnerek ressam unvanını ilk alan kadın sanatçı: Lavinia Fontana
Lavinia Fontana, 24 Ağustos 1552'de Bologna'da Prospero Fontana ve Antonia de' Bonardis'in ilk çocuğu olarak doğar. Ablası Emilia, Lavinia 16 yaşındayken ölür. Babası, Bologna Okulu'nun önde gelen bir ressamıdır. Bir ressamın kızı olarak dünyaya gelmesi kadın sanatçıların kabul görmediği dönemde sanatçı olmasını sağlar.
Babasının etkisiyle güçlü yarı-Venedik renklendirme ile yavaş yavaş Carracciesque stilini benimser.
Bilinen ilk eseri 23 yaşında yaptığı "Maymun Çocuğu"dur ancak kayıptır. Bolognese toplumu genel olarak Fontana'nın sanatsal kariyerini destekler ve diğer bölgelerdeki kadınlara mevcut olmayan fırsatlar, bağlantılar sağlar. Portrelere ek olarak, daha sonrasında dini ve mitolojik temalı çıplak kadın resimleri de içeren büyük ölçekli manyerist resimler yaratır.
Lavinia'nın çıplak figürler içeren mitolojik resimleri Minerva, Mars ve Venüs gibi Roma tanrıçaları çeşitli soyunma biçimleriyle tasvir edilir. Öyleki sanat tarihçilerine göre çalışmaları onun bu türe dahil olan ilk kadın sanatçı olduğunu gösterir. Eserlerindeki natüralizm çok övülür, resimlerinin güzelliği kendi fiziksel çekiciliğine bağlıdır. Ayrıntılara gösterdiği önem onu döneminin en önemli ve popüler kadın sanatçılarından biri yapar.
Fontana, Haziran 1577'de Gian Paolo Zappi ile evlenir. Çift, Prospero'nun Bologna'daki evine taşınır ve 11 çocuk sahibi olurlar. Ancak sadece 3 çocuk hayatta kalır. Zappi eşine bir ajan ve resim asistanı olarak hizmet eder. Fontana, Bologna Üniversitesinde derslere katılır ve 1580 yılında şehrin "Doktoralı Kadınlar"ı arasında yer alır. Bu noktada kadınlara verilen önemin ne derece de az olduğunu görebiliriz.
Kız, eş ve anne olarak mükemmel statü zamanının ahlaki standartları nedeniyle kariyerinin ön koşuludur. Roma Katolik Kilisesinin aile değerlerine verdiği önem nedeniyle özellikle aile ve çocuk portrelerine yönelik talep alır. En büyük boyutlu çalışması, Roma'da 1823'te yanan S. Paulo Fuori le Mura Kilisesi'ne yaptığı "Aziz Sebastianus'un Taşlanması" konulu altar panosudur. Oldukça detaylı bir kutlama töreninin anlatıldığı "Kraliçe Saba'nın Ziyareti" isimli eseri en çok ses getiren işlerinden birisi olarak bilinir.
Fontana ve ailesi, 1604'te Papa Clement VIII'in daveti üzerine Roma'ya taşınır. Sonrasında Vatikan'a portreci olarak atanır. Heykeltıraş ve mimar Felice Antonio Casoni tarafından 1611'de yapılan bronz portre madalyonu da dahil olmak üzere çok sayıda ödüle layık görülür. Roma'da yer alan Accademia di San Luca'sına seçilir. 11 Ağustos 1614'te Roma şehrinde ölür. Santa Maria Sopra Minerva'ya gömülür.
İlk kadın sanatçımızı saygıyla anıyoruz…
Comments